© 2025 SURF
Het instrumentarium waarmee Mario Draghi van de ECB de economie kan aanjagen raakt uitgeput.
LINK
Catherine de Vries is onderzoeker aan de Bocconi Universiteit in Milaan. Ruud en Mendeltje spreken haar over de politieke situatie in Italië, de positie van Mario Draghi en het belang van het Coronaherstelfonds voor het land. Ook spreken we over de culturele en politieke verschillen in Europa, de toon van het debat en de verschillen in onderhandelingsstijl. Welke concrete oplossingen ziet Catherine voor meer aandacht in Nederland voor Europa? In een fijn en diepgaand gesprek praten we over deze uitdagingen!
MULTIFILE
Niet de ECB maar de politiek is aan zet voor het doorbreken van de deflatoire spiraal in de Eurozone.
LINK
De gedachte dat private banken seigniorage verdienen aan geldschepping klopt niet.
LINK
Conclusie : Vertaald naar het nu kan gesteld worden dat het Europese erfgoed in het spirituele en culturele “Europese DNA” zit en dus niet aan actualiteit heeft ingeboet. Zo zijn de Griekse en Romeinse traditie en de Joods‐Christelijke wortels voor altijd terug te vinden in de oorsprong en ontwikkeling van ons onderwijs‐, rechts‐ en zorgsysteem. Schuman zag dit als de raison d’être28 van de Europese eenwording. Effectieve solidariteit tussen burgers en staten, een solidariteit geuit in concrete realiteiten was het motto van de eenwording en zou dit vanwege het blijvende karanter van het erfgoed ook nu nog zijn. Het actualiseren van het effectieve solidariteitsprincipe volgens Schuman zou niet ophouden bij Europa, maar zich uitstrekken tot buiten de Europese grenzen, omdat de menselijke waardigheid, kernbegrip van het spirituele erfgoed, aan het hele project ten grondslag ligt. Dit betekent het meewerken aan de opbouw van staten ook buiten Europa die het nodig hebben en in de mate dat ze het nodig hebben overeenkomstig het subsidiariteits‐ en solidariteitsprincipe om een menswaardig bestaan mogelijk te maken en te bestendigen, onrecht en armoede, de oorzaken van geweld, uit de wereld te helpen. Het zal in meer of mindere mate het openbreken van bestaande economische, politieke en culturele structuren met zich meebrengen, zoals de Schuman Verklaring dat indertijd heeft gedaan voor het Europese continent. Iets soortgelijks lijkt in zijn visie nu op wereldschaal nodig te zijn. De EU zou bij het volgen van Schumans denktrant, zich langzaam maar zeker open moeten stellen en in moeten zetten voor een steeds rechtvaardiger structuur van de boven‐continentale oftewel supra‐continentale, internationale orde die steeds meer vrede en veiligheid zal waarborgen, om niet te vervallen in een EU egocentrisme dat op den duur zowel de EU als de landen en continenten buiten Europa niet langer verdragen. In die zin zijn de huidige crises alarmsignalen die aangeven dat er een fundamentele paradigmashift gemaakt moet worden waarin de mens als persoon weer centraal komt te staan en solidariteit vandaaruit doordringt in economische, politieke en sociale structuren. Het globaliseren van de “sacraliteit van de menselijke waardigheid”. Tegelijkertijd blijft de rol van de mens, gemeente, regio en staat van essentieel belang, evenals die van het continent, zoals ook blijkt uit de volgende afsluitende citaten van Schuman: “Volgens onze opvatting is het Europese beleid totaal niet in strijd met het vaderlandslievend ideaal dat we allen delen [...] de natie vervult een belangrijke rol voor zijn eigen burgers , maar heeft ook, en in even grote mate, een rol tegenover de andere landen. Het kan zich daarom niet in de eerste van deze twee rollen terugtrekken. [...]
In het hierna volgende zal ik een schets geven waar de Europese Unie anno 2013 staat; wat heden ten dage de verworvenheden en uitdagingen zijn; hoe de burger tegenover de samenwerking staat; en hoe de Unie in de toekomst verder moet. Daarbij zal ik aandacht geven zowel aan de inhoudelijke aspecten als aan de institutionele. Ook zal ik een aantal gedurfde stellingen aan u voorleggen betreffende methodes om verdragswijzigingen te vereenvoudigen; de mogelijkheid het lidmaatschap van de Unie uit te breiden naar landen buiten Europa; en, in directe samenhang daarmee, over de inrichting van dat lidmaatschap. Last but not least komt aan de orde hoe het draagvlak voor de EU-samenwerking bij de burger versterkt kan worden.
Amateur Cities and the Institute of Network Cultures are proud to present a feminist finance zine titled ‘Radical Care: Embracing Feminist Finance’. It is a cooperative future-thinking effort from the MoneyLab network, a collective of artists, designers, researchers, geeks and activists dedicated to the task of experimenting with more equitable, diverse, and sustainable futures for finance and economy.The zine is a diverse collection of voices organized in three types of contributions: quickfire interviews (short reactions to big questions), double interviews (conversational long reads), and artworks (projects addressing discussed subjects visually).Today we live in a world that is dominated by an economic system that is global, competitive, and centred around a rational and egoistic vision of the human (homo economicus). In this publication we asked ourselves and over twenty contributors how we can embrace different values focusing on locality, cooperation, and caring. Can an affective and compassionate vision of the human get us closer to homo reciprocans or cooperans? How can we break out of the crisis of imagination, and as Lana Swartz and Martin Zeilinger propose, move towards the crisis of implementation? How we can navigate the relations of exchange and trust between humans and machines, but also, our relationship with the environment. Can we finally not only recognize the climate catastrophe, but also find ways to act against it, through an economic lens, mindful of not reproducing patriarchal and colonial histories? As Denise Thwaites notes, this work starts with careful and respectful listening to voices that have long been silenced. In the words of Ruth Catlow and Reijer Hendrikse: history is not over, we are just beginning!We hope this zine will inspire you and those around you to think about alternative ways in which we could organize our economies. We highly encourage you to share it and let it reach new places. For that reason we attached a travel record card as a cover. Please keep it in motion and get in touch!
MULTIFILE
From the fast-food industry to the sharing economy, precarious work has become the norm in contemporary capitalism, like the anti-globalization movement predicted it would. This book describes how the precariat came into being under neoliberalism and how it has radicalized in response to crisis and austerity. It investigates the political economy of precarity and the historical sociology of the precariat, and discusses movements of precarious youth against oligopoly and oligarchy in Europe, America, and East Asia. Foti covers the three fundamental dates of recent history: the financial crisis of 2008, the political revolutions of 2011, and the national-populist backlash of 2016, to present his class theory of the precariat and the ideology of left-populist movements. Building a theory of capitalist crisis to understand the aftermath of the Great Recession, he outlines political scenarios where the precariat can successfully fight for emancipation, and reverse inequality and environmental destruction. Written by the activist who put precarity on the map of radical thinking, this is the first work proposing a complete theory of the precariat in its actuality and potentiality.
MULTIFILE
