The COVID-19 pandemic has changed many aspects of people’s lives, and seems to have affected people’s wellbeing and relation to technology now, and in the future. Not only has it changed people’s lives and the way citizens live, work, exercise, craft and stay connected, the pandemic has also altered the way Human Computer Interaction (HCI) professionals can engage in face-to-face interactions and consequently participatory, human-centered design and research. Limitations in being close to others and having physical, visible and shared interactions pose a challenge as these aspects are typically considered critical for the accomplishment of a transparent, attractive and critical understanding of technology and respective civic and digital engagement for wellbeing. Consequently, the risk now observed is that citizens in the new ‘normal’ digital society, particularly vulnerable groups, are beingeven less connected, supported or heard. Drawing from a study with an expert panel of 20 selected HCI related professionals in The Netherlands that participated on-line (through focus groups, questionnaires and/or interviews) discussing co-creation for wellbeing in times of COVID-19 (N=20), and civic values for conditional data sharing (N=11), this paper presents issues encountered and potential new approaches to overcome participatory challenges in the ‘new’ digital society. This study further draws on project reporting and a ‘one week in the life of’ study in times of COVID-19 with a physical toolkit for remote data collection that was used with older adults (65+, N=13) and evaluated with professionals (N=6). Drawing on such projects and professional experiences, the paper discusses some opportunities of participatory approaches for the new ‘distant’ normal.
The COVID-19 pandemic has changed many aspects of people’s lives, and seems to have affected people’s wellbeing and relation to technology now, and in the future. Not only has it changed people’s lives and the way citizens live, work, exercise, craft and stay connected, the pandemic has also altered the way Human Computer Interaction (HCI) professionals can engage in face-to-face interactions and consequently participatory, human-centered design and research. Limitations in being close to others and having physical, visible and shared interactions pose a challenge as these aspects are typically considered critical for the accomplishment of a transparent, attractive and critical understanding of technology and respective civic and digital engagement for wellbeing. Consequently, the risk now observed is that citizens in the new ‘normal’ digital society, particularly vulnerable groups, are beingeven less connected, supported or heard. Drawing from a study with an expert panel of 20 selected HCI related professionals in The Netherlands that participated on-line (through focus groups, questionnaires and/or interviews) discussing co-creation for wellbeing in times of COVID-19 (N=20), and civic values for conditional data sharing (N=11), this paper presents issues encountered and potential new approaches to overcome participatory challenges in the ‘new’ digital society. This study further draws on project reporting and a ‘one week in the life of’ study in times of COVID-19 with a physical toolkit for remote data collection that was used with older adults (65+, N=13) and evaluated with professionals (N=6). Drawing on such projects and professional experiences, the paper discusses some opportunities of participatory approaches for the new ‘distant’ normal.
In dit project ontwikkelen we Herstelcirkel ++, een gezondheidscoöperatie voor mensen met (risico op) leefstijlgerelateerde aandoeningen (o.a. diabetes). Coöperatie definiëren wij open als een (maatschappelijke) onderneming of autonome organisatie waarbij de deelnemers zeggenschap hebben over hoe zij voorzien in hun behoeften door het realiseren of beheren van voorzieningen en/of diensten. Deze ontwikkeling beantwoordt de wens van mensen met leefstijlaandoeningen (meer regie over de eigen gezondheid) en de door professionals gevoelde noodzaak om de eerstelijnszorg toegankelijk te houden. Het uitgangspunt is dat zorg en gezondheidsbevordering zoveel mogelijk rond, door en voor mensen met vergelijkbare wensen georganiseerd kan worden, in de eigen omgeving zodat de stap naar formele zorg minder nodig is. Complementair aan formele zorg en duurzaam verankerd in een wijklandschap van gezondheidsbevordering. Ondanks Nederlandse burgerinitiatieven rond zorg en gezondheid ontstaan coöperatieve vormen van zelfhulp niet altijd en overal, vooral niet in stadswijken (met achterstandsproblematiek). Hoe kunnen professionals die in de wijk actief zijn rond zorg, gezondheid en welzijn en MKB-bedrijven die zoeken naar innovatieve dienstverlening m.b.t. voeding, beweging en coaching samen met bewoners meer coöperatieve samenwerking bewerkstelligen ten behoeve van vitaliteit? Centraal in dit project staat de doorontwikkeling van Herstelcirkel in de wijk (HCIW) een sociale innovatie die diabetes-zelfmanagementeducatie en zelfhulp combineert door groepen mensen onder begeleiding van coaching aan leefstijlverandering te laten werken. Ondanks veelbelovende resultaten na het eenjarige traject, blijkt voor het merendeel het effect niet duurzaam. Uitgangspunten project: Co-designaanpak die professionals leert kennismaken met ontwerpgerichte methoden om met en voor bewoners passende dienstverlening in de wijk te ontwikkelen die coöperatieve zelfhulp faciliteren. Versterken van positieve krachten van bewoners en wijken (‘assets’) als elementen van de sociale en fysieke leefomgeving die deelnemers in staat stellen gezondheid te bevorderen. Ontwikkeling van een coöperatie, inclusief organisatorische aspecten: samenwerking met gezondheids- en welzijnsprofessionals en duurzame verankering in de wijk.
