Aan de Christelijke Hogeschool te Ede (CHE) is het lectoraat van Sociale Studies, Jeugd en Gezin in 2017 een onderzoek gestart naar de samenwerking bij gezinshuizen. Centraal in het onderzoek stond de vraag naar de samenwerking tussen de ouders van de jongeren en de gezinshuisouders. In dit onderzoek wilden de onderzoekers de stem van de jongeren in een gezinshuis laten horen, omdat die tot nog toe onderbelicht is gebleven. De volgende uitdaging was om te kijken op welke manier de kennis van de jongeren zo goed mogelijk ontsloten kon worden. Dit was een uitdaging omdat de onderzoekers al de ervaring hebben dat de standaard interviewmethode niet voldoende de ervaringen van de jongeren toegankelijk maakte. De dataverzameling bestond onder andere uit interviews met de jongeren die in de gezinshuizen wonen. Een van de doelen van deze interviews was het verkrijgen van inzicht in de ervaringskennis van de jongeren over de samenwerking tussen ouders en gezinshuisouders. Dit artikel gaat verder in op hoe de jongeren zijn geïnterviewd en welke soorten kennis de jongeren met de onderzoekers gedeeld hebben.
In deze rapportage wordt verslag gedaan van de tweede fase van het onderzoek ‘Jouw Gezin, Mijn Zorg?’ (januari 2018- februari 2019). Door middel van dertien casestudies is in deze fase zicht gekregen op concrete samenwerkingsrelaties van gezinshuisouders en ouders. Er is antwoord verkregen op de volgende onderzoeksvragen: 1.Wat zijn de kenmerken van de deelnemende cases? 2.Welke belemmerende en bevorderende factoren voor de constructiviteit van desamenwerking zijn te ontwaren in de cases? 3.Hoe wordt de samenwerkingsrelatie tussen ouders en gezinshuisouders in de cases concreetvormgegeven? 4.Hoe worden de samenwerkingsrelaties beleefd door de jongeren, de ouders en degezinshuisouders?
Intimiteit en seksualiteit zijn belangrijke dimensies van kwaliteit van leven, ook voor oudere volwassenen die langdurig afhankelijk zijn van verpleegkundige zorg. Veel verpleegkundigen weten niet hoe ze een gesprek over dit intieme onderwerp kunnen starten. Om bestaande gesprekshulpmiddelen beter in te zetten is een website met een brochure beschikbaar, die verpleegkundigen gepersonaliseerd advies geeft bij het starten van dit gesprek.
MULTIFILE
In dit project wordt de sociale gezondheid, gericht op deelname aan zinvolle en sociale activiteiten (sociale participatie) van Turks-Nederlandse ouderen onderzocht. Een samenspel van meerdere factoren maakt dat de kwetsbaarheid van deze groep ouderen in de samenleving zorgwekkender is dan die van ouderen zonder migratieachtergrond. Met name Turks-Nederlandse ouderen voelen zich eenzaam door hun ongunstige gezondheid, sociaaleconomische status en lagere sociale participatie. Om deze groep te ondersteunen in hun sociale gezondheid, gaan we samen met Turks-Nederlandse ouderen en sleutelfiguren antwoord geven op de vraag: “Hoe ervaren Turks-Nederlandse ouderen hun sociale gezondheid en wat is er voor nodig om deze te verbeteren of te behouden vanuit het perspectief van de doelgroep zelf en sleutelfiguren binnen hun sociale netwerk en binnen de wijk waarin ze wonen?”. Met als doel om 1) inzicht te krijgen in de vraagstukken die er leven op het gebied van sociale gezondheid en 2) samen met de doelgroep en sleutelfiguren richtingen te vinden om de sociale gezondheid van Turk-Nederlandse ouderen te verbeteren. In het onderzoek wordt gebruik gemaakt van concept mapping, een methodiek om perspectieven en vraagstukken op het gebied van sociale gezondheid samen met leden van de doelgroep als co-onderzoekers in kaart te brengen. Vanaf het begin van het onderzoek wordt een beroep gedaan op aanwezige capaciteiten en vaardigheden van de doelgroep. Ook staat relatievorming centraal binnen de doelgroep én met sleutelfiguren in de wijk. Eindresultaten van deze postdoc zijn: artikelen in wetenschappelijke en vaktijdschriften, promotiefilm voor vervolgstappen, diverse kennisclips voor training en (vervolg)onderwijs (cultuursensitief werken, wijkgerichte aanpak en participatief onderzoek) en de start van een Community of Practice (CoP) bestaande uit een groep mensen (burgers, studenten, wijkprofessionals, docent- onderzoekers) die een gezamenlijke zorg of passie delen, van elkaar willen leren en interdisciplinair samenwerken aan doorlopende onderzoekslijnen die gerelateerd zijn aan vraagstukken van migrantenouderen in de wijk.
