Zoekresultaten

Hoe blijven wij onszelf, terwijl we de wereld willen veranderen (en de wereld ons)?

Waarom zouden we eigenlijk de wereld willen veranderen? Waar halen we de gedachte vandaan dat we dat zouden kunnen? En zijn wij eigenlijk wel wijs genoeg om te zien welke kant het op moet met de wereld? Hebben we voldoende inzicht? Het is een typisch moderne gedachte: ‘de wereld veranderen’. Als we Augustinus lezen (De stad van God) komen we die gedachte niet tegen. Daar is de wereld vooral decor voor de pelgrimsreis van de christengemeenschap. De wereld waarin we leven, dat is een plaats waarop wij niet zoveel invloed hebben, een wereld waarin kwade machten huizen, waarin God ondoorgrondelijk zijn gang gaat, waar voortdurend machthebbers ons vervolgen – zelfs als ze belijdend christen te zijn. Punten die worden behandeld zijn o.a.: - Niet bij deze wereld horen - Moeite met irrelevant zijn - In staat om de wereld te veranderen? Alle christelijke missionaire stromingen vandaag hebben geaccepteerd dat wij op aarde zijn om deze wereld tot een betere plaats te maken. Daarin zijn wij eensgeestes met vrijwel alle niet-christelijke stromingen in de westerse wereld. - Verschillen christenen eigenlijk wel van niet-christenen? - Beperkte ruimte in hulpverleningsland - Ontmoedigingsbeleid voor identiteit bij subsidies Het is geen wedstrijd tussen christenen en niet-christenen. We moeten uitwerken wat het betekent om te leven en te werken in een wereld waarin God volgens de ervaring van de grote meerderheid niet meer nodig is om sociale en morele orde te ondersteunen of goed werk te legitimeren.

Secularisatie opnieuw bezien : de veranderende plaats van het christendom in de samenleving

Toen met de verkiezingen van 1994 het CDA uit het centrum van de politieke macht verdween werd eerst goed duidelijk wat al veel langer in de samenleving aan de gang was: Het christendom was bezig haar greep op het openbare leven te verliezen. Volgens velen stond de val van het CDA dan ook niet op zich. Mismoedig, of met een zekere graagte, werd gewezen op het proces van secularisatie waarvan nu eindelijk ook het CDA de wrange vruchten plukte. In dergelijke analyses wordt ‘secularisatie’ over het algemeen opgevat als een lineair proces waarmee de samenleving zich sinds de Verlichting heeft losgemaakt van de druk van de kerk. Verwacht wordt dan dat dit proces zich geleidelijk zal doorzetten om uiteindelijk te leiden tot het verdwijnen van het christendom uit de samenleving. Hoewel een dergelijke voorstelling van zaken verleidelijk is door haar eenvoud, maakt nadere beschouwing duidelijk dat er meer aan de hand is. Christelijke organisaties blijken zich te repositioneren en vormen zo een forum waarop ook het levensbeschouwelijk argument telt.

Een forum waarop het levensbeschouwelijk argument telt : over christelijke organisaties in een geseculariseerde samenleving

In veel analyses wordt ‘secularisatie’ over opgevat als een lineair proces waarmee de samenleving zich sinds de Verlichting losmaakt van de druk van de kerk. De verwachting is dan dat dit proces zich geleidelijk zal doorzetten om uiteindelijk te leiden tot het verdwijnen van het christendom uit de samenleving. Hoewel een dergelijke voorstelling van zaken verleidelijk is door haar eenvoud, maakt nadere beschouwing duidelijk dat er meer aan de hand is. Bestudering van de wijze waarop in het verleden door onder anderen Groen van Prinsterer en Kuyper antwoord werd gegeven de secularisatie van hùn tijd maakt duidelijk dat het proces complexer in elkaar zit dan op het eerste gezicht lijkt.

Niemand past in één hokje

Waaraan gaan de confessionelen ten onder?

Bij de verkiezingen van 2010 liep het aantal confessionele zetels terug tot 28. Het CDA halveerde, maar ChristenUnie en SGP wisten niet te profiteren. Beleven we het einde van anderhalve eeuw confessionele partijvorming?

Europese verkiezingen, heel belangrijk

Op donderdag 22 mei 2014 worden in Nederland de verkiezingen voor het Europees Parlement gehouden. De burger wordt in staat gesteld zijn/haar vertegenwoordiger in dit parlement rechtstreeks te kiezen. Er wordt tegenwoordig veel over Europa gediscussieerd. Dat is op zich een goede zaak. De discussie moet echter wel op een evenwichtige wijze plaatsvinden. Dat is niet altijd het geval. In het publieke debat wordt bijvoorbeeld het bestaan van de economische cisis vaak aan Europa verweten. Ook laten Europa-criticasters veel van zich horen. Daarentegen wordt weinig gehoord van de voorstanders van Europese samenwerking. In die zin is de betekenis van de verkiezingen aanzienlijk. Het is een testcase voor de geloofwaardigheid van het samenwerkingsproces in het algemeen en, belangrijker nog, voor de steun die Europa onder de bevolking geniet in het bijzonder. Mede vanwege de traditioneel lage opkomst voor de Europese verkiezingen (in Nederland in 2009 43,1%) is het goed een genuanceerd debat te stimuleren. Het is om die reden dat het lectoraat European Integration het plan heeft opgevat om naar aanleiding van de verkiezingen van 22 mei een publicatie het licht te doen zien waarin diverse aspecten rond de verkiezingen aan de orde komen, zoals: • Het al dan niet bestaan van een democratisch deficit in Europa; • De behoefte aan een Europese publieke ruimte; • De complexiteit van het besluitvormingsproces van de Europese Unie, in samenhang met de vraag hoe je dat uitlegt aan de burger • Aandacht voor de fundamentele waarden waarop het Europese integratieproces is gebaseerd; • De verantwoordelijkheid van de media bij de berichtgeving; • De betekenis van het Europees Burgerschap. Met deze publicatie hoopt het lectoraat bij te dragen aan een adequate voorlichting over het belang van de Europese verkiezingen. Het lectoraat is ook voornemens, parallel aan het gereedkomen van de publicatie een seminar op De Haagse Hogeschool te organiseren op donderdagmiddag 1 mei. Een openbaar debat met kandidaten voor de verkiezingen volgt op woensdagavond 14 mei in de Aula. Houd de website van het lectoraat www.dehaagsehogeschool.nl/lectoraat-eurint in de gaten! Komt allen en, belangrijker nog, breng uw stem uit op 22 mei!