Het platform voor open en praktijkgericht onderzoek

Producten 109

product

Physiotherapists Using the Biopsychosocial Model for Chronic Pain: Barriers and Facilitators - A scoping review

The use of the biopsychosocial model in primary care physiotherapy for chronic pain is far from the recommendations given in research and current guidelines. To understand why physiotherapists have difficulty implementing a biopsychosocial approach, more insight is needed on the barriers and facilitators. This scoping review aimed to investigate and map these barriers and facilitators that physiotherapists working in primary care reportedly face when treating patients with chronic musculoskeletal pain from a biopsychosocial perspective. Four electronic databases (PubMed, Embase, CINAHL and ERIC) and the grey literature were searched. Studies were included if they investigated the experiences of physiotherapists in the treatment of chronic pain from a biopsychosocial perspective in primary care. Extracted data were discussed and sub grouped in themes following a qualitative content analysis approach. To align with current use of theories on behavior change, the resulting themes were compared to the Theoretical Domains Framework. After screening, twenty-four studies were included. Eight groups of barriers and facilitators were identified, thematically clustered in six themes: knowledge, skills, and attitudes; environmental context and resources; role clarity; confidence; therapeutic alliance; and patient expectations. The results of this review can be used to inform the development of implementation programs.

LINK

product

Biopsychosocial complexity in patients scheduled for elective TKA surgery

ObjectivePrimary aim; to determine the feasibility of implementation of the INTERMED Self-Assessment (IM-SA) in adult patients scheduled for total knee arthroplasty (TKA). Secondary aim; to measure biopsychosocial complexity, referral to psychiatry or psychology in cases of complexity and to gain insight into the relation between biopsychosocial complexity and length of stay (LOS), method of discharge (MOD) and polypharmacy.MethodsA feasibility study was conducted with 76 participants in a general hospital in the Netherlands. Feasibility was determined by the number of completed questionnaires, time spent completing the questionnaire and the attitude of staff and patients towards the IM-SA.A cut off point ≥19 on the IM-SA was used to determine the prevalence of biopsychosocial complexity. A case file study was performed to check if referral to psychiatry or psychology had taken place.The Spearman's Rank Correlation Coefficient or Phi was used to determine if there was a relation between biopsychosocial complexity and LOS, MOD and polypharmacy.ResultsAll participants completed the IM-SA. The average time spent completing the questionnaire was 11.46 min (SD 5.74). The attitude towards the IM-SA was positive.The prevalence of biopsychosocial complexity was 11.84%. Referral to psychiatry or psychology did not take place.There was no relation between complexity and LOS (Spearman's rho (r) = 0.079, p = 0.499, MOD (Phi = 0.169, p = 0.173) and polypharmacy (Phi = 0.007, p = 0.953).ConclusionBiopsychosocial complexity can be identified in TKA patients during the pre-operative phase by using the IM-SA. Implementation of the IM-SA in a Dutch general hospital is feasible.

PDF

product

Assessment of biopsychosocial complexity and health care needs

OBJECTIVES: The INTERMED Self-Assessment questionnaire (IMSA) was developed as an alternative to the observer-rated INTERMED (IM) to assess biopsychosocial complexity and health care needs. We studied feasibility, reliability and validity of the IMSA within a large and heterogeneous international sample of adult hospital in- and outpatients, and its predictive value for health care utilization (HCU) and quality of life (QoL).METHODS: 850 participants aged 17 to 90 from 5 countries completed the IMSA and were evaluated with the IM. The following measurement properties were determined: feasibility by percentages of missing values; reliability by Cronbach's alpha; interrater agreement by intraclass correlation coefficients (ICCs); convergent validity of IMSA scores with mental health (SF-36 emotional well-being subscale and HADS), medical health (CIRS) and QoL (EQ-5D) by Spearmans rank correlations; predictive validity of IMSA scores with HCU and QoL by (generalized) linear mixed models.RESULTS: Feasibility, face validity and reliability (Cronbach's alpha 0.80) were satisfactory. ICC between IMSA and IM total scores was .78 (95% CI .75-.81). Correlations of the IMSA with the SF-36, HADS, CIRS and EQ-5D (convergent validity) were -.65, .15, .28 and -.59, respectively. The IMSA significantly predicted QoL and also HCU (emergency room visits, hospitalization, outpatient visits, and diagnostic exams) after 3 and 6 months follow-up. Results were comparable between hospital sites, in- and outpatients, and age groups.CONCLUSION: The IMSA is a generic and time-efficient method to assess biopsychosocial complexity and to provide guidance for multidisciplinary care trajectories in adult patients, with good reliability and validity across different cultures.

PDF

product

Physiotherapists’ knowledge, attitude and practice behavior to prevent chronification in patients with non-specific, non-traumatic, acute- and subacute neck pain: A qualitative study

Background: The purpose of this study was to explore physiotherapists’ knowledge, attitude, and practice behavior in assessing and managing patients with non-specific, non-traumatic, acute- and subacute neck pain, with a focus on prognostic factors for chronification. Method: A qualitative study using in-depth semi-structured interviews was conducted with 13 physiotherapists working in primary care. A purposive sampling method served to seek the broadest perspectives. The knowledgeattitude and practice framework was used as an analytic lens throughout the process. Textual data were analyzed using qualitative content analysis with an inductive approach and constant comparison. Results: Seven main themes emerged from the data; physiotherapists self-estimated knowledge and attitude, role clarity, therapeutic relationship, internal- and external barriers to practice behavior, physiotherapists’ practice behaviors, and self-reflection. These findings are presented in an adjusted knowledge-attitude and practice behavior framework. Conclusion: A complex relationship was found between a physiotherapist’s knowledge about, attitude, and practice behavior concerning the diagnostic process and interventions for non-specific, non-traumatic, acute, and subacute neck pain. Overall, physiotherapists used a biopsychosocial view of patients with non-specific neck pain. Physiotherapists’ practice behaviors was influenced by individual attitudes towards their professional role and therapeutic relationship with the patient, and individual knowledge and skills, personal routines and habits, the feeling of powerlessness to modify patients’ external factors, and patients’ lack of willingness to a biopsychosocial approach influenced physiotherapists’ clinical decisions. In addition, we found self-reflection to have an essential role in developing self-estimated knowledge and change in attitude towards their therapeutic role and therapist-patient relationship.

MULTIFILE

Physiotherapists’ knowledge, attitude and practice behavior to prevent chronification in patients with non-specific, non-traumatic, acute- and subacute neck pain: A qualitative study

Personen 2

persoon

Eva Poolman

Docent-onderzoeker

persoon

Han van Dijk

Promovendus

Projecten 9

project

Back2Action Van evaluatie naar implementatie

Nek en rugpijn komen regelmatig voor en gaan vaak gepaard met mentale klachten, waardoor een biopsychosociale aanpak essentieel is. Onze nieuw ontwikkelde biopsychosociale interventie, genaamd Back2Action, integreert reguliere fysiotherapeutische zorg met online modules die specifiek zijn gericht op het verminderen van mentale klachten bij mensen met nek- en/of rugpijn.

Lopend

project

Brainstorm

Waarom ontstaat antisociaal of crimineel gedrag? Allerlei sociale, psychologische én neurobiologische factoren blijken hierbij van belang. Neurobiologische kennis is in de praktijk vaak afwezig. Professionals in het zorg- of veiligheidsdomein zouden gebaat zijn bij een toegankelijke onderwijsmodule. Brainstorm biedt kennisclips met basiskennis over het ontstaan van antisociaal en crimineel gedrag, met extra aandacht voor neurobiologische factoren.Wat? De Brainstormmodule behandelt negen thema’s: drie basisthema’s over ontwikkelingscriminologie en zes neurobiologische thema’s. Binnen elk thema wordt in een kennisclip kort basiskennis samengevat. Links naar de kennisclips zijn hieronder te vinden. Met bijbehorende opdrachten (zie docentenhandleiding) kan deze kennis verder worden verdiept. Uitgangspunt van de module is het biopsychosociale perspectief: het wetenschappelijk model waarbij neurobiologische, psychologische en sociale factoren op elkaar inwerken. De kennisclips: 1. Wat is crimineel en antisociaal gedrag? 2. Psychische stoornissen en antisociaal gedrag 3. Hoe wordt iemand crimineel? 4. Ontwikkelingspaden van crimineel gedrag 5. Biopsychosociaal model 6. Hersenen en antisociaal gedrag 7. Puberbrein en antisociaal gedrag 8. Neuropsychologie en antisociaal gedrag 9. Fearlessness & sensation seeking 10. Hufters of helden 11. Genetica en antisociaal gedrag Voor wie? De Brainstormmodule is ontwikkeld voor professionals die zich bezighouden met antisociaal of crimineel gedrag in welke vorm dan ook (beleid, toezicht, interventie en preventie etc.). De module kan zowel bij hbo-bacheloropleidingen en post-initiële (master)opleidingen als voor professionals in-company, gebruikt worden. Ontwikkeling Brainstorm Brainstorm is ontwikkeld door dr. Evelien Platje en dr. Andrea Donker van het lectoraat Kennisanalyse Sociale Veiligheid en dr. Lucres Nauta-Jansen van het AmsterdamUMC. Zij hebben veel onderzoek- en onderwijservaring op het gebied van neurobiologie van antisociaal en crimineel gedrag. Brainstorm is het eindproduct van het ZonMW-project ‘Onbekend maakt Onbemind. Leren werken met neuropsychobiologische kennis van en met jongeren met antisociaal gedrag’, een samenwerkingsproject met het lectoraat Jeugd van de Christelijke Hogeschool Windesheim. De kennisclips zijn vormgegeven door Bureau Nauta. Voor de ontwikkeling van de kennisclips zijn er feedbackmomenten geweest met zowel studenten als docenten van de opleidingen Social Work, Integrale Veiligheidskunde en Sociaal Juridische Dienstverlening van Hogeschool Utrecht.

Anders

project

Brainstorm

Anders

project

EduBack

Dit project beoogt kennisontwikkeling over randvoorwaarden voor het ontwerp van een (blended) scholingsprogramma voor eerstelijns fysiotherapeuten die toegerust worden voor de inzet van de recent ontwikkelde innovatieve Backing Approach bij patiënten met chronische lage rugpijn (CLRP). De Backing Approach beoogt het (her)nemen van eigen regie over dagelijks functioneren met lage rugpijn en berust op twee pijlers: i) een cognitieve gedragstherapeutische benadering die patiënten inzicht verschaft in beïnvloedende factoren op lage rugpijn en ii) de inzet van eHealth om patiënten te kunnen e-coachen in hun eigen leefomgeving. Anders dan de traditionele biomedische benadering waarbij de therapeut doorgaans de regie heeft, is de Backing Approach gebaseerd op het biopsychosociale model, waarbij expliciet de behoeften van de patiënt worden betrokken ten behoeve van zorg-op-maat. Dat vergt andere kennis en een andere attitude van fysiotherapeuten ten aanzien van ‘rugzorg’. Educatie kan bijdragen aan de cultuuromslag ten behoeve van transitie naar persoonsgerichte zorg. Een reeds ontwikkelde blended Backing-training bleek niet te voorzien in benodigde kennis en kunde van eerstelijns fysiotherapeuten om de Backing Approach te kunnen inzetten in trials met patiënten. De betrokken fysiotherapeuten gaven aan dat inhoud, technologie, toetsing en wijze van feedback van het initieel ontwikkelde blended trainingsprogramma onvoldoende bijdroeg aan educatie ten behoeve van het vereiste kennis- en vaardigheidsniveau. Temeer daar de innovatieve interventie een andere kijk op zorginhoud en een bepaalde mate van digitale vaardigheden vergt. In dit project wordt participatief actie-onderzoek gebruikt: eerstelijns fysiotherapeuten onderzoeken samen met docent-onderzoeker en ontwikkelaars in een cyclisch proces wat randvoorwaarden zijn voor een gebruiksvriendelijke, toegankelijke en effectieve training. De deliverables van het project betreffen kennis over randvoorwaarden voor een blended trainingsprogramma voor fysiotherapeuten en een concepttrainingsprogramma dat aan deze voorwaarden voldoet. De uitkomsten vormen een onderlegger voor een beoogde RAAK-mkb aanvraag gericht op randvoorwaarden voor effectieve blended scholingsprogramma’s voor eerstelijns fysiotherapeuten.

Afgerond

project

Ik wil data; ik heb data: hoe personaliseren behandelaar en patiënt behandelingen met objectieve data?

Aanleiding: De eerstelijnszorg wordt steeds vaker geconfronteerd met patiënten die niet één duidelijk te definiëren probleem hebben. Echter weten behandelaars niet goed waar ze voor dergelijke patiënten tijdens de behandeling de nadruk op moeten leggen. Tegelijkertijd wordt de druk om gepersonaliseerde zorg te bieden steeds groter, zowel vanuit de RVS als vanuit de steeds kritischer wordende patiënt. Kan dit anders? Probleemstelling: Hoe kunnen fysiotherapeut en patiënt samenwerken om effectief informatie te verzamelen mbt de biopsychosociale context, zodat binnen complexe vraagstukken samenhang en urgentie voor de behandeling geprioriteerd kunnen worden? Uitvoering: Wij beginnen dit project met 4 groepsinterviews over zelfonderzoek van 1 uur, welke zullen worden afgenomen door de hoofdonderzoeker. Aanwezig zijn de fysiotherapeut en 2 patiënten per groepsinterview (8 patiënten in totaal). 2 groepsinterviews vinden plaats met patiënten uit de zelfonderzoekende communities, 2 groepsinterviews vinden plaats met patiënten uit de fysiotherapiepraktijk. Daarna doen wij gebruikersonderzoek met 2 patiënten naar verschillende methoden van dataverzameling, zoals sensoren/wearables en vragenlijsten. Hieruit komt een analyse voort naar de bruikbaarheid van de data uit de diverse methoden. Op basis van deze resultaten organiseren wij een netwerkbijeenkomst waarin wij de resultaten zullen presenteren, hier discussie over faciliteren en de vraagarticulatie aan zullen scherpen voor een volgende onderzoeksaanvraag. Deliverables: • Conceptmodel voor methodiek om vóór de behandeling te bepalen welke biopsychosociale data belangrijk is en hoe deze verzameld moet worden, zodat de behandeling kan evolueren obv resultaten uit zelfonderzoek. Dit conceptmodel wordt opgesteld obv de resultaten uit de groepsinterviews, het gebruikersonderzoek, de bruikbaarheid van dataverzamelingsmethoden en de bruikbaarheid van de opgeleverde data. • Netwerkbijeenkomst: voor consortium en nieuwe geïnteresseerde partijen, presentatie resultaten en discussie • Vraagarticulatie voor een nieuwe onderzoeksaanvraag obv netwerkbijeenkomst en projectresultaten. Deelnemers: Fysiotherapie Lent, RadboudUMC, HAN, Stichting Mijn Data Onze Gezondheid

Afgerond

project

PAIN Pijntherapie in de eerste lijn

PAIN draait om eerstelijns beweegzorg voor patiënten met chronische pijn. De afgelopen jaren zijn er nieuwe richtlijnen en behandelstrategieën beschikbaar voor deze grote groep patiënten, maar blijft de implementatie in de praktijk achter. Samen met patiënten, behandelaren en overige experts ontwikkelen we een scholingsprogramma waarmee we de zorg voor deze patiënten verbeteren.Doel Centraal staat de vraag: Hoe kunnen fysio- en oefentherapeuten in de eerste lijn beter in staat worden gesteld om mensen te herkennen die beperkt zijn door chronische pijn, een inschatting te maken van de complexiteit van de klachten, en te behandelen vanuit een biopsychosociale visie? Hierbij onderzoeken we de volgende drie deelvragen: A.Welke kennis en vaardigheden hebben eerstelijns fysio- en oefentherapeuten nodig ten aanzien van biopsychosociaal georiënteerde diagnostiek en behandeling bij patiënten met chronische pijn? B.Welk nieuw scholingsaanbod kunnen we in samenspraak met fysiotherapeuten en experts ontwikkelen om eerstelijns biopsychosociale behandelstrategieën te bevorderen voor patiënten met chronische pijn? C.Wat is de haalbaarheid van het toepassen van de kennis en vaardigheden uit de scholing in de eerstelijnspraktijk? Resultaten We creëren tijdens dit project een compleet overzicht van essentiële kennis en vaardigheden om patiënten met chronische pijn te kunnen behandelen in de eerstelijns beweegzorg vanuit een biopsychosociale visie. Op basis van dit overzicht ontwikkelen en testen we vervolgens een scholingsprogramma voor fysio- en oefentherapeuten in de eerste lijn. Looptijd 01 september 2020 - 01 september 2022 Aanpak Bij het ontwikkelen van het scholingsprogramma wordt er gebruikt gemaakt van systematisch literatuuronderzoek, interviews, co-creatie sessies en ontwerpsprints. Vervolgens zal er onderzocht worden in hoeverre het scholingsprogramma daadwerkelijk bijdraagt aan een verandering in de aanpak van de deelnemers. Hierbij wordt onder andere gebruikt gemaakt van videoregistratie en interviews. Quote "Fysio- en oefentherapeuten met wie wij samenwerken, geven aan dat zij graag meer handvatten willen voor effectieve en efficiënte behandeling van patiënten met chronische pijnklachten" – Stefan Elbers

Afgerond

project

PAIN Pijntherapie in de eerste lijn

Afgerond

project

Pijntherapie in de eerste lijn (PAIN)

De zorg voor de 1.6 miljoen mensen met chronische musculoskeletale pijn in Nederland kan en moet beter. Hoewel fysio- en oefentherapeuten een belangrijke rol hebben in het herstel van mensen met chronische musculoskeletale pijn is de biomedische aanpak die veelal wordt gekozen niet in lijn met de nieuwste wetenschappelijke inzichten en praktijkrichtlijnen. Veel eerstelijns zorgverleners voelen zich op dit moment incompetent bij het integreren van biopsychosociale factoren in diagnostiek en behandeling bij deze patiëntengroep. Daarom is de vraag uit de beroepspraktijk: Hoe kunnen fysio- en oefentherapeuten in de eerste lijn beter in staat worden gesteld om mensen te herkennen die beperkt zijn door chronische pijn, een inschatting te maken van de complexiteit van de klachten, en te behandelen vanuit een biopsychosociale visie? Het project is opgedeeld in drie fasen. Al eerste zullen bestaande eerstelijns biopsychosociale Beweegzorg interventies in kaart worden gebracht met behulp een scoping review. Het doel hiervan is om kennishiaten te identificeren, maar ook om een set van kennis en vaardigheden op te stellen die essentieel is voor een effectieve behandeling. De tweede fase zal bestaan uit het ontwikkelen van een compleet scholingsprogramma, inclusief ondersteunende materialen zoals richtlijnen, vragenlijsten, oefeningen en intervisie-structuren. Dit totaalpakket stelt fysiotherapeuten in staat om een state-of-the-art biopsychosociale interventie vorm te geven die aansluit op de specifieke hulpvraag en de persoonlijke context patiënten. In de derde fase zal deze aanpak worden getest in een feasibility studie, met als doel om inzicht te krijgen in de haalbaarheid van het scholingsprogramma en de biopsychosociaal georiënteerde interventies. Met behulp van dit project zal er een beweging worden gemaakt in de richting van eerstelijns Beweegzorg op maat, die inhoudelijk aansluit op de tweede- en derdelijns behandelprincipes. Daarnaast is het de ambitie van dit consortium om de inzichten uit dit project breed te verspreiden over aankomende en huidige zorgprofessionals.

Afgerond

Producten 109

product

Physiotherapists Using the Biopsychosocial Model for Chronic Pain: Barriers and Facilitators - A scoping review

LINK

product

Biopsychosocial complexity in patients scheduled for elective TKA surgery

PDF

product

Assessment of biopsychosocial complexity and health care needs

PDF

product

Physiotherapists’ knowledge, attitude and practice behavior to prevent chronification in patients with non-specific, non-traumatic, acute- and subacute neck pain: A qualitative study

MULTIFILE