Met dit project willen we vanuit het bedrijfsleven de transitie van een lineaire naar een circulaire economie versnellen, door het versterken en verbeteren van het ecosysteem. Dat betekent dat we de samenwerking tussen organisaties binnen het ecosysteem verbeteren, ecosysteempartners meer kennis krijgen van circulaire economie en dit ook kunnen uitdragen (en daarmee de competenties voor stimulering van een circulaire economie opbouwen), en dat we de ontbrekende schakels in beeld krijgen en daarvoor nieuwe initiatieven kunnen ontwikkelen.
Dit is nodig omdat een groot deel van de ecosysteempartner nog onvoldoende kennis, tools en ervaring hebben om bedrijven te helpen bij vraagstukken rond circulaire economie, en dan specifiek ook circulaire waardenketens en bijbehorende business- en verdienmodellen. Ook ontstaat er momenteel een groei aan initiatieven en programma’s om bedrijfsleven te trainen, ondersteunen, inspireren, stimuleren, verbinden etc. waardoor de route door het ecosysteem op weg naar een circulaire economie niet duidelijk is. Tenslotte, zijn programma’s nu nog erg provinciaal georiënteerd, terwijl we voor de transitie ook juist vanuit waardeketens en businessmodellen moeten opereren en niet persee vanuit afzonderlijke regio’s of landsdelen.
Het Rijk heeft de ambitie dat Nederland in 2030 50% minder primaire grondstoffen gebruiken en dat we in 2050 een volledig circulaire economie hebben. Een ambitie die aansluit bij de European Green Deal om in 2050 het eerste klimaatneutrale continent te zijn met een significante impact vanuit de circulaire economie, zoals vastgelegd in het Circular Economy Action Plan (CEAP). Terwijl in veel Europese landen de circulaire transitie zich nu nog vooral richt op minder te storten, is het in Nederland vooral de uitdaging om meer hoogwaardige recycling te realiseren en in te zetten op andere circulariteitsstrategieën, zoals hergebruik, ontwerp, refurbishing, delen en reparatie.
For future generations to meet their needs, and to close the global inequality gap, we need to degrow. That is we need to reduce resource and energy consumption to bring the economy back into balance with the living world in a way that reduces inequality and improves human well-being (Hickel, 2020a,b). This transition has consequences for business, because instead of boosting sales companies need to encourage consumers to make do with less, avoiding build in obsolescence, extending product lives to slow disposal and replacement, focusing on satisfying ‘needs’ rather than ‘wants’ and reducing overall resource consumption through conscious changes in sales and marketing techniques, new revenue models and innovative technology solutions (Bocken & Short, 2016). Overall, we can say that companies have to rethink their business models, therefore I specifically aim to answer the following research question: what could a degrowth business model framework look like? Degrowth business models (DGMs) are supposed to serve the dual aim of (1) obeying planetary boundaries whilst simultaneously (2) contributing to reducing inequality and increasing well-being. That is companies need to develop value propositions that, on the one hand contribute to absolutely reducing resource and energy consumption, and on the other are aimed at production of protected needs (Di Giulio & Defila, 2021). Since degrowth is considered an authentic and legitimate interpretation of sustainable development, SDGs 12-16 can serve as proxies for obeying planetary boundaries, whilst the remaining SDGs (minus SDG8.1 -economic growth) can be regarded as proxies for well-being and reducing inequality.
LINK
Klimaatbeleid is urgent en overstijgt het denken in politiek ‘links’ of ‘rechts’, waarschuwt de Groninger lector Egbert Dommerholt. ‘Oneindige groei is op een eindige planeet niet mogelijk. Wie daar anders over denkt is ofwel gek of econoom.’
LINK
Afgerond
Niet bekend
